محمدعلی قاینی بیرجندی

(وف 1305 ق)، خطاط، نویسنده و دانشمند. وى در علوم فلسفى و هیئت و نجوم و ریاضیات استاد بود و جز خط نستعلیق، شكسته تعلیق و شكسته نستعلیق را نیز استادانه مى‏نوشت. این استاد بیشتر عمر خود را در اصفهان گذراند، سپس به تهران آمد و در این دیار سكنى گزید. سلطان اویس میرزا احتشام‏الدوله مدتى نزد وى تلمذ كرده است. به گفته‏ى اعتمادالسلطنه، او یك نسخه «مثنوى» مولانا را به مدت سى سال كتابت كرده و به حاج فرهاد میرزا معتمدالدوله اهدا نموده است. وى در تهران درگذشت و در جوار امامزده یحیى به خاك سپرده شد. از آثار او: یك نسخه «مثنوى» مولانا، كه ظاهرا همان نسخه‏اى است كه ذكر آن در «المآثر و الآثار» آمده است، به قلم كتابت خفى عالى، با رقم: «این كتاب مستطاب... محمدعلى بن محمداسماعیل الحسینى القاینى... قد شرع فى كتابته یوم الاحد خامس شهر شعبان فى 1266»؛ یك نسخه «نهایة الایضاح»، در هندسه، تألیف خود وى، به قلم كتابت خفى نزدیك به غبار خوش، با رقم: «و قد اتفق جفاف القلم،... سنة اربعة و سبعین و مأتین بعد الالف... ابن‏محمد اسمعیل الحسینى محمدعلى البیرجندى القاینى و صلى اللَّه...»؛ یك نسخه «تحریر اقلیدس»، به قلم كتابت خفى خوش، با رقم: «سمت اختتام پذیرفت و انا العبد... ابن محمد اسمعیل الحسینى، محمدعلى البیرجندى القاینى... فى عشر آخر، شهر ربیع المولود من شهور سنه‏ى 1274 من الهجرة النبویة».